Zeszyty Metodyczne Rachunkowości nr 9 (465) z dnia 1.05.2018

Jak księgować zaokrąglenia VAT naliczonego i należnego do pełnych złotych?

Z podsumowania ewidencji sprzedaży VAT wynika, iż sprzedaż opodatkowana stawką 23% wyniosła netto: 15.659,58 zł, a VAT wyniósł: 3.601,70 zł. Saldo Ma konta służącego do ewidencji VAT należnego także wynosi: 3.601,70 zł. W deklaracji kwoty zostały zaokrąglone do pełnych złotych. Jak rozliczyć w księgach rachunkowych różnice wynikające z zaokrągleń kwot VAT?

Podstawą wpisu do rejestrów (sprzedaży i zakupów) prowadzonych na potrzeby VAT są wystawiane i otrzymywane przez podatnika faktury. Szczegółowe zasady wystawiania faktur określone są w przepisach ustawy o VAT. W świetle art. 106e ust. 11 ustawy o VAT, kwoty wykazane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki od 0,5 grosza zaokrągla się do 1 grosza. Zatem nie zaokrągla się kwot wykazywanych w fakturach do pełnych złotych, ale do pełnych groszy (tzn. do dwóch miejsc po przecinku). Zasada ta ma zastosowanie do wszelkich kwot wykazywanych w fakturze, tj. do wartości netto, kwoty podatku oraz wartości brutto.

Natomiast w deklaracji VAT podstawę opodatkowania, podatek należny oraz podatek naliczony wykazuje się w pełnych złotych, dokonując zaokrągleń w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych. Tak stanowi art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej. Należy wskazać, że taki sposób zaokrąglania znajduje potwierdzenie w objaśnieniach do deklaracji (VAT-7 i VAT-7K) stanowiących załącznik nr 3 do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 2273).

Deklaracje VAT-7 i VAT-7K dostępne są w serwisie www.druki.gofin.pl w zakładce Podatek VAT

Sposób ewidencji w księgach rachunkowych VAT należnego i naliczonego powinien wynikać z dokumentacji opisującej przyjęte w jednostce zasady (politykę) rachunkowości, o której mowa w art. 10 ustawy o rachunkowości. Do ewidencji rozrachunków z tytułu VAT służyć mogą następujące konta:

• 22-0 "Rozrachunki z urzędem skarbowym z tytułu VAT",
   
• 22-1 "VAT naliczony i jego rozliczenie",
   
• 22-2 "Rozrachunki z urzędem skarbowym z tytułu VAT należnego".

W polityce rachunkowości jednostka może przyjąć, że na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąca - jeżeli podatnik rozlicza się z VAT za okresy miesięczne lub kwartału - gdy podatnik składa deklaracje za okresy kwartalne) na konto 22-0 przenosi się kwotę VAT należnego oraz VAT podlegającego odliczeniu już po zaokrągleniu do pełnych złotych.

Przykład

I. Założenia:

1. W księgach rachunkowych jednostki na 31 marca 2018 r. widniały następujące salda na kontach dotyczących rozliczenia VAT:

a) saldo Wn konta 22-1 "VAT naliczony i jego rozliczenie": 15.458,34 zł,

b) saldo Ma konta 22-2 "Rozrachunki z urzędem skarbowym tytułu VAT należnego": 18.657,64 zł.

2. W deklaracji VAT-7 za marzec 2018 r. jednostka wykazała:

a) VAT należny: 18.658 zł,

b) VAT naliczony: 15.458 zł,

c) kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego: 3.200 zł.

3. Na konto 22-0 "Rozrachunki z urzędem skarbowym z tytułu VAT" jednostka przenosi kwotę VAT należnego oraz VAT podlegającego odliczeniu już po zaokrągleniu do pełnych złotych.

II. Dekretacja:

III. Księgowania:

Innym rozwiązaniem stosowanym w praktyce jest przenoszenie z kont 22-1 i 22-2 na konto 22-0 kwot w złotych i groszach. Następnie powstające różnice groszowe wynikające z zaokrągleń VAT należnego i naliczonego podlegającego odliczeniu odnosi się na konto 76-0 "Pozostałe przychody operacyjne" lub konto 76-1 "Pozostałe koszty operacyjne".

Przykład

I. Założenia:

Na podstawie danych liczbowych z poprzedniego przykładu, przy założeniu, że jednostka przenosi na konto 22-0 kwotę VAT należnego oraz VAT podlegającego odliczeniu w złotych i groszach.

II. Dekretacja:

III. Księgowania: